بَحِبِّكْ يا مصرْ

.. وبعشقْ ترابكْ . وألِفْ المداينْ .. وأرْجعْ لبابِكْ . وأحِسْ بكيانى .. وكرامتى فْ رحابِكْ . يقولوا فقيره .. يقولوا أسيره .. بشوفِكْ أميره .. وأحبِّكْ يا مصرْ . * بحبِّكْ ملايه .. ومنديلْ بِقُويا . مقالبْ من أختى .. وغتَاته مْنْ أخويا . ودعوه مِنْ أمى .. تنسينى همِّى .. وحِكْمَه مْنْ أبويا. وأحبِّكْ صبيِّه .. على البحرْ جايَّه .. فى ساعةْ عصَارى . ونسمه قُبَالْها .. تطيَّرْ فى شالْها .. تبَيِّنْ جمالها .. وتِرجعْ تدارى . وأحبِّكْ مراكبْ .. تعدِّى إللِّى راكبْ .. لبرْ الأمانْ . يدوبْ جوَّا نيلكْ .. ويعطشْ يجيلكْ .. يقوللِّكْ كمانْ . * وأقابلِكْ ببُوسه .. فى زفِّةْ عروسه .. ولَمَّه فى بيتنا .. مع ولادْ حارتْنا .. تدُقْ المزاهرْ .. ترُدْ المزامرْ .. تزَغْردْ جارتْنا . نهلِّلْ .. نغنى .. وحلمْ التمنِّى .. ينورْ ليليتنا . وأحبِّك زياره لبيتْ عمْ سيدْ .. ده أصله فقير مِشْ حيقْدرْ يعَيِّدْ .. نعَيِّدْ عليه .. نفرَّحْ عنِيهْ .. ويدعيلْنا دعوه بمليونْ جنيه . * فى أرضِكْ يحِسْ الغريبْ إنُّه مصرى .. وإحنا الأجانبْ . ويلْقَى الرعايهْ .. ويلْقَى الحمايهْ .. على كلْ جانبْ ويمشى ف ربوعِكْ .. ويشبعْ بجوعِكْ .. ويعملْ مصايبْ . ويرحلْ وينسى .. جِميلِكْ ويقْسَى .. ويطْلَعْ يعايبْ . ويرْجعْ تسامْحى .. يا ساكنه فْ ملامحى .. يا سِتْ الحبايبْ . * ولادِكْ بَنُوكى .. بروحْهُمْ فَدُوكى .. ويِشْهدْ عليهمْ ترابكْ فى سينا . ومنهُمْ با عوكى .. عشانْ الشِيروكِى .. وفيللَّا فْ مارينا . يعيشوا فى خيرِكْ .. ويدُّوهْ لغيركْ .. ولادْ اللَّذِينا . ولوْ جارْ زمانْهمْ .. يعودُوا لْمكانهمْ .. يلاقوا السَكينَهْ . وتِنْسِى جحودْهمْ .. وتبكى عليهمْ .. عنيكى الحزينهْ . * فى أرضكْ سرَحْتْ .. فشَلْتْ ونَجَحْتْ .. وعشْتْ بْبساطَهْ . صاحِبتْ الحمَامْ .. ونِمْتْ فْ سلامْ .. ولوَ عَ البلاطهْ . تِغَيَّرْ فى شَكلى ..همومى ومشَاكْلى .. لكِنْ روحى لأْ . أعَبَّرْ بغنْوهْ .. وأقولْ نُكتهْ حلوهْ .. لكِنْ يأسْ لأْ . ما طيقْشْ الغَتاتهْ .. وقلبى المسالمْ ما يعرفْ شّماتهْ .. وأقولْ بالتلاتهْ .. بحبِّكْ .. بحبِّكْ .. بحبِّكْ .. يا مصــــــــــــــــــــــــــــــــــــرْ